Wednesday, April 27, 2011

जुना गडी नवं राज्य

                                  जुना गडी नवं राज्य
    'भारतमाता कि जय','इन्क़लब जिंदाबाद','अण्णा हजारे जिंदाबाद' ५ एप्रिलपासून अण्णा हजारेंचे दिल्लीमध्ये 'जंतरमंतर' येथे सुरु झालेल्या भ्रष्टाचाराविरोधातील उपोषणात लोकांच्या अशा घोषणा आकाशात दुमदुमल्या. २ एप्रिलला भारताने २८वर्षांनी क्रिकेट विश्वचषक मिळवल्यानंतर रात्री उशिरापर्यंत लोकांनी जल्लोष साजरा केला. तीच लोकं ५ एप्रिलनंतर भ्रष्टाचाराविरोधात निर्माण केलेल्या 'जन लोकपाल विधेयका'च्या संमतीसाठी मोठ्या संखेने रस्त्यावर उतरलीत.
मुख्यत्वे या विधेयकाच्या संमतीसाठी वृधांबरोबर तरुणांचा  पाठींबा अधिक आढळला. त्यामुळेच इतरवेळेला आजच्या पिढीला  नावं ठेवणारी मंडळी यावेळी मात्र मुग गिळून बसलीत. बीड,अकोला,जम्मू-काश्मीर,नवी दिल्ली,पुणे,मुंबई, इतर अनेक भागांतून अण्णा हजारेना प्रतिसाद लाभला.,FACEBOOK ,TWITTER  सारख्या  WEBSITES वरही अण्णा चमकले. अनेकांना ते आपलेसे वाटू लागले.
जन लोकपाल विधेयकाला मान्यता मिळवून देण्यासाठी  स्वातंत्र्यानंतर प्रथमच लोकं इतक्या प्रचंड  संख्येने एकत्र आली. इतकी वर्ष  भ्रष्टाचाराच्या काळोखात  गुदमरलेली माणसे श्वास घेण्यासाठी एकजूट झालीत.
पण ९ एप्रिलनंतर प्रश्न असा पडतो कि फक्त भ्रष्टाचार हा एकच असा मुद्दा आहे का जिथे लोकांनी इतकं हळवे व्हावं. त्याहूनही असेच अनेक गंभीर मुद्दे आहेत जिथे लोकांच्या एकजुटीची नितांत गरज आहे. दरवेळेस कोणी वाली येऊन आपले तारण करेल  ही मानसिकवृत्ती बदलायला हवी. लोकांनी स्वतःबरोबर इतरांच्या हिताचा विचार करायला हवा. तसेच दुसरी गोष्ट म्हणजे आज  लोकांमध्ये संचारलेली ही एकजुटीची भावना चिरकाल राहायला हवी. निर्माण झालेली ही ज्योत सतत तेवत ठेवायला  हवी.
एखादी नवीन गोष्ट समोर येत असल्यास तिचा संपूर्ण अभ्यास करून, तिच्या फायद्या आणि तोट्यांचा विचार करून तिला पाठींबा द्यायला हवा. साहजिकच सर्व प्रश्न चटकन सुटणारे नाहीत पण त्यासाठी काम करणाऱ्या हातांची संख्या दुणावेल.
५ ते ९ एप्रिलदरम्यान  आढळलेला लोकांचा प्रतिसाद नव्या चांगल्या गोष्टींची नांदी असू शकेल. जेव्हा आपण व्यक्तिगत नवीन सर्वाना हितकारक  गोष्टींचा विचार करू तेव्हाच खऱ्या अर्थाने 'इन्क़लब जिंदाबाद' होईल.

Thursday, April 21, 2011

शब्द आणि मी ...

संस्कार की शिक्षण ?

संस्कार की शिक्षण ?
       'Education makes the man' शिक्षणाने  माणूस घडतो.  आजच्या  पिढीचे परदेशी शिक्षणाचे आकर्षण, तिथल्या पाश्चात्त्य संस्कृतीचे अंधानुकरण पाहता या वाक्यात थोडासा बदल कारावास वाटतो. संस्कार आणि शिक्षणाने माणूस घडतो.'संस्कार' म्हणजे आपल्या पूर्वजांनी, आजी अजोबानी  दिलेली अगदी कधीच न संपणारी आयुष्यभर  पुरुनही उरेल अशी शिदोरी. 'संस्कार'म्हणजे आपली संस्कृति, आपल्या हातून कळत नकळत घडणाऱ्या गोष्टींची  उकल, एक असे कुरियर जे generation  to  generation  सर्वांकडे जात असत.
शिक्षणाने माणसाचा बौद्धिक विकास घडतो, त्याला ज्ञनाच्या नव्या शाखा माहित पडतात पण  शिक्षणाच्या जोडीला जर 
संस्कराची शिदोरी असेल तर करत असलेल्या गोष्टीला नवा अर्थ मिळतो. शिक्षणाच्या अनेक पायऱ्या चढूनही संस्कारांमुळे जमिनीवरच असलेली अनेक उदाहरने आपल्याला माहित आहेत. 
आज आपण 'हम  दो हमारे दो' म्हणून कुटुंबाचा चौकोन साधू पाहतो पण त्याचवेळी या चौकोनाच्या चारही  बाजु वेगवेगळ्या  असल्याने बहुतांशी त्यात समन्वय साधत नाही म्हनुनच  या बाजूना जोडण्यासाठी एक तरी कर्ण म्हणजे आजी आजोबा घरात असतील तर ते खरया अर्थाने कुटुंब होइल. वाडवडिलांकडून  मिळालेले संस्कार हेदेखील शिक्षणाएवढेच  महत्त्वपूर्ण  आहेत. शिक्षणामुळे माणसाच्या आयुष्याला निश्चित दिशा मिळते आणि संस्कार हे त्याच्या भविष्याला योग्य आकार देण्यात मदत करतात. सध्याच्या धावत्या युगात शिक्षणाबरोबर संस्काराचीही ठेव आपणच जपायला हवी. 

Saturday, April 2, 2011

नवे सोबती

                 नवे सोबती
काही माणसे आयुष्यात नकळत आपल्याशी जोडली जातात आणि आपल्या आयुष्यात कमी वेळात स्वतःचे स्थान निर्माण करतात. कालचा दिवस 1april  काहीतरी असाच होता. 'जयश्री कुलकर्णीं'च्या काल श्फ्तिंग पार्टीमूळे खूप वेगळ्यावेगळ्या लोकांशी ओळखी झाल्या. मुळात  माझी आणि जयश्री कुलकर्णींची ओळख झाली ती उमेश खाडेनमूळे. जयश्री आणि माझी आधी ओळख नअसूनपण काल खूप छान वाटले त्यांच्याशी बोलून.
जयश्री कुलकर्णी,उमेश खाडे,गणेश कदम,प्रणाली,चंदू काका,रावसाहेब,संजय,घनश्याम,उल्का ताई,शिवानंद अशी हि सर्व मंडळी 'निर्माण' साठी काम करतात. निर्माण म्हणजे june २००६ साली Dr .  अभय आणि राणी बंग या दाम्पत्यांनी तरुणांसाठी सुरु केलेली संघटना. तरुणांना त्यांच्या शिक्षणातील आवश्यक मार्गदर्शन देणारी तसेच सामाजिक सुधारणेत हाथभार लावण्यासाठी प्रेरीत करणारी अशी हि संघटना.
तुम्हा सर्वानासोबाताचा हा पहिला दिवस नेहमीच लक्षात राहील आणि ह्या सर्व आठवणींसाठी धन्यवाद. खूप छान वाटले माझे सर्व नवे सोबती. आणि विशेष उमेश दादांना धन्यवाद त्यांच्या ह्या परिवाराशी माझी ओळख करून दिल्याबद्दल.